İki Çocukla Koşmaca :)

Oyyy annnemmm help help help ....

Bazen aşk dolu bazen ağlamalı günlerle ikinci ayımızı devirmek üzereyiz. Nasıl geçtiğini anlamadım bugünlerin. Yeni hayatımızla alakalı raporum aşağıdaki gibidir.

Aynı evin içinde kocamı çok özlediğim zamanlar oluyor. Malum bizimkilerin yaş araları çok az akşamları ya da hafta sonları ya da bir yere gittiğimizde birimizde Alp birimizde Ece oluyor. Herkes o an kendi görevinde önüne bakıyor. Şu sıralar sürekli beraberiz Alperle ama ayrıyız da evin içinde :(

Kardeşler arası yaş farkı ya 2 ya da 5 yaş olmalı demişti psikologum gerçekten 2 yaş çok idealmiş onu anladım , ortada kıskançlık falan yok. Alp henüz bu tarz bir olay yaşatmadı bize çok şükür. Ama eltimin kızında ufak tefek kıskançlıklar hatta kıskançlıktan vücudunda kabarma problemleri yaşadık. Onunla arasında 2,5 yaş var daha bilinçli olduğu için ufak tefek hırçınlıklar yapabiliyor Eceye karşı. Gözümüz sürekli üstünde.

Sonraaa işte uykusuzluk !!! bu uykusuzluk bizi hiiiiiç etkilemiyor dersem inanırmısınız bana:) Ölüyorum uyku diye uykuyu sevmeyen ben nerede kafayı koysam uyuyacak haldeyim. Odamız bildiğin yatakhane. Benim tarafımda Ecenin beşiği Alperin tarafında Alp in yatağı oooh mis gibi uyuyoruz :)

Eğer aileniz kalabalıksa ve beraberseniz bebek büyütmek çok kolay bence,ben bu şekilde 3. yü bile düşünebilirim. Ama çok önemli dip not , çevrenizdeki kişiler arı gibi çalışkan ve zeki olmalı !!! yoksa bakınız benim sevgili bakıcı ablam gibi olmasın , yoksa o evin hanımı siz bakıcı hatta ne bakıcısı küçük besleme modun da kendinizi evde o oda senin bu bez benim koştururken bulursunuz.
Şöyle bir diyalog yaşıyoruz bu günlerde ..

Ablamız Alp e yemek yedirmeye çalışıyor bende elime almışım çayımı daha yeni oturmuşum koltuğa sözde Ece uyanana kadar azıııcık keyif yapacağım.
Alp Ağzını açmıyor yemek yemek istemiyor türlü zorluk ikna etmek gerekiyor, bir şekilde inadını kırmak. Neyse kulağım bunlarda aralarında geçen diyalog ;

Ablamız : Alp ama nedeeeen yemiyorsunuz. Ahh bak Niloya başlamış.
Alp: istemiiiiimmmmm yemmeemm ...
Ablamız : Annemi yedirsin ?
Alp : Evet Anne .. Annnneeeeeeeee

Ve sonra ne oluyor , Alpe annesi yemek yediriyor .Çay ve Dinlenme oldu hayal ... Yemek bitti Alpimin karnı doydu... aaaaa o ses ne Ece uyandı :)

Peki bu sırada ablamız ne yaptı eline el işini aldı tvsini izledi. Ben şimdi ne yapayım , Zaten ablam seni bulana kadar öldük. Kötünün iyisisin ama bu şekilde de nasıl devam ederiz bilmiyorum.

Annem ya da kayın validem geldiğinde dünyalar benim oluyor bende oh be deyip dinlenme moduna geçiyorum. İyi ki çok şükür yanımdalar.

Ama yalnız kaldığınızda ne yalan söyleyeyim birazcık zor .. Nesi zor derseniz ben alp ve ece ile baş başa kaldığımda ikisine aynı anda yetemediğim için suçluluk duyuyorum. Hoş yanımızda birisi varken de aynı duyguları yaşıyorum. Hep acaba haksızlık mu yaptım diyorum. İki çocuklu arkadaşlarım bu duruma zamanla alışacağımı söylüyor ama bilmiyorum bakalım zaman gösterecek.

Geçecek geçecek iki sene sonra ben rahat edeceğim, arkadaşlarım çocuk derdine düşecek o zamanda havalı havalı ben oturacağım diye kendimi motive ettiğim , bu hayale kendimi kaptırdığım doğrudur

.